Sounds of Diversity – A Shared Musical Heritage

Tekst: Orville Breeveld

Wij Nederlanders zijn rijkelijk divers in ons zijn. Wat meer betekent dan een verschil in uiterlijk, huidskleur of variaties in de tongval. Die rijke diversiteit is een optelsom van historische routes en ervaringen van generaties uit het verleden die de identiteit en waarde van onze samenleving bepalen. Alleen zijn we niet allemaal even bewust van die routes en ervaringen. Nog minder zijn we bewust van de waarde en kracht van die diversiteit. Routes door tijden in majeur, maar zeker ook in mineur die onze harten en visie op de wereld gevormd hebben. Onze historische routes kennen siervuurwerk, maar ook knalvuurwerk. Knallen zo hard dat het menig hart heeft doen stilstaan.

Vele harten zijn door verschrikkingen uit het verleden meermaals gebroken. Andere harten zijn meester geworden in het zelf helen en hebben zich door hun veerkrachtigheid onsterfelijk gemaakt. Deze historische verhalen maken wie wij nu zijn. Ongeacht of de halte voor dit Nederlands treinstation nu Jakarta, Maastricht, Paramaribo, Leeuwarden, Accra, Willemstad of Ambon was, we stappen samen op dezelfde trein en zitten wenselijk in dezelfde suite. Een suite, waar diversiteit de norm is en met open hart omarmd wordt.

Dit jaar viert het festival die diversiteit door een programmering die in het teken staat van Sounds of Diversity - A Shared Musical Heritage. Aanleiding is het feit dat het 150 jaar geleden is dat de slavernij in de toenmalige Nederlandse koloniën werd afgeschaft. Het festival nodigt bezoekers uit om te voelen en luisteren naar de erfenis van deze geschiedenis die ook heeft bijgedragen aan wat wij als samenleving zijn. Wij zijn Nederland, omdat Indonesië ooit Nederlands-Indië was. Wij zijn Nederland, omdat in 1873 de eerste Hindoestaanse migranten uit India voet aan wal zetten bij Fort Nieuw Amsterdam, aan de Surinamerivier. Wij zijn Nederland omdat uit talrijke Afrikaanse landen mensen als slaafgemaakten naar de Amerika’s zijn gebracht.

Het festival draagt de naam ‘Noordzee’ en ‘Jazz’. Twee termen die een geschiedenis hebben met die Nederlandse koloniën. Want het was de Noordzee waarvandaan de schepen naar Afrika, Suriname, Curaçao en Indonesië voeren. Geen gezellige excursies, maar eeuwen van uitbuiting, onderdrukking en ontmenselijking. Een worsteling tussen volkeren en mensen op basis van economisch gewin en machtswellust met verstrekkende gevolgen die nu nog zichtbaar en voelbaar zijn. Jazz is de gemeenschappelijke voorouder van muzikale genres die op dit festival al 46 jaar worden gevierd. Die gemeenschappelijke muzikale voorouder heeft zich als genre, net als die mensen, over de wereld verspreid en is ook hier in Nederland geland en geworteld. De worteling na eeuwen intense worsteling heeft muzikale vruchten geworpen.