Artist in Residence: Herbie Hancock

Het moest er een keer van komen: Herbie Hancock is dit jaar de Artist in Residence op NN North Sea Jazz. Wat hij zelf ten gehore komt brengen is zoals altijd een verrassing; met zo’n enorme staat van dienst kan het alle kanten op.

ls we goed geteld hebben, wordt dit zijn dertigste jaar op North Sea Jazz: hoog tijd dat hij de titel van Artist in Residence eens kreeg. Herbie Hancock is een graag geziene gast op het festival, niet in de minste plaats vanwege zijn veelzijdigheid. Als jongen werd hij op de piano klassiek geschoold en bleek een muzikaal wonderkind, als tiener maakte hij al zijn eigen composities. Hancock begon zijn jazzcarrière in de band van trompettist Donald Byrd en maakte in 1962 zijn eerste album Takin’ Off. Zo trok hij de aandacht van Miles Davis, die hem vroeg voor zijn kwintet.

Bijzonder aan Hancock is dat hij niet alleen de traditionele, akoestische jazz tot in de puntjes beheerst, maar vanaf de jaren 70 ook naar de jazz fusion en zelfs popmuziek trok. Met een arsenaal aan synthesizers en elektronica experimenteerde hij met uiteenlopende muziekstijlen. In 1973 verscheen zijn opzienbarende album Head Hunters. Hancock maakte jazz standards als Cantaloupe Island, Watermelon Man, Maiden Voyage en Chameleon, maar zijn grootste mainstreamhit was het grenzen doorbrekende Rockit uit 1983 - compleet met coole videoclip. Als geen ander combineert hij jazz met elektronische muziek. Een muzikale kameleon, wordt hij genoemd: in alle disciplines thuis.

Hancock zette tot dusver veertien Grammy’s, een Academy Award en talloze andere prijzen op zijn naam. Hij werd geëerd tijdens de Kennedy Center Honors, kreeg een eredoctoraat aan het Berklee College of Music en geeft zijn kennis inmiddels door. In 2012 werd hij professor aan de muziekfaculteit van de University of California, Los Angeles (UCLA) en is hoofd van het Herbie Hancock Institute of Jazz, een non-profit muziekopleiding die tot 2019 bekend stond als het Thelonious Monk Institute of Jazz.

Hoewel hij inmiddels 82 jaar is, doet Hancock zijn reputatie als vernieuwer nog steeds eer aan en blijft samenwerkingen opzoeken. Niet alleen met generatiegenoten als Wayne Shorter en Chick Corea tot vlak voor diens overlijden, maar ook met jongere artiesten. Die lopen uiteen van popartiesten tot de nieuwe generatie jazzmusici en van Corinne Bailey Rae, James Morrison en P!nk tot Terrace Martin, Elena Pinderhughes  en Lionel Loueke. De laatste speelt al jaren in Hancocks band en bracht in 2020 nog een soloalbum uit met diens composities: HH, wat Loueke op de vrijdag van deze NN North Sea Jazz komt uitvoeren.

Geen twee optredens van Hancock zijn hetzelfde, jubelen liefhebbers. En zoals het de legendarische toetsenist betaamt, laat hij zich zelfs als Artist in Residence nog niet vastpinnen op wat hij in Rotterdam precies ten gehore gaat en laat brengen. Het maakt niet uit; we laten ons deze zomer in Ahoy door de meester gráág verrassen.